Nagroda im. Maestry Anny Kościelniak
Anna Kościelniak – sopran (1927 – 2015); absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie (obecnie Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina) w klasie śpiewu solowego legendarnej Ady Sari. Obdarzona pięknym sopranem o spintowym emploi już podczas studiów rozpoczęła ożywioną działalność artystyczną, która po zakończeniu edukacji w stolicy zaowocowała angażem w najlepszych polskich teatrach operowych: najpierw w Krakowie, następnie w Bytomiu. Występując u boku artystów tej miary co Maria Fołtyn, Teresa Żylis-Gara, Bogdan Paprocki, Wiesław Ochman, Andrzej Hiolski, szybko dołączyła do grona najwybitniejszych polskich wokalistów II połowy XX wieku. Można nawet powiedzieć, iż brylowała wśród nich nie tylko pięknem głosu o szlachetnej barwie, dużym wolumenie i świetnej technice, ale także wielkim talentem scenicznym, który współgrając z niezwykłą urodą, pozwalał na każdorazowe kreowanie zachwycających postaci. Jej Halki, Aidy, Toski, Neddy, Santuzze, Leonory, Elżbiety oraz inne role spośród kilkudziesięciu, które miała w swoim bogatym repertuarze, przez lata zachwycały całe tłumy wiernej publiczności, wyznaczając wysoki poziom i nienaganny styl wykonawczy dla wielu pokoleń śpiewaków, instrumentalistów i dyrygentów.
Dysponując szeroką wiedzą na temat wokalistyki oraz mistrzowskimi predyspozycjami pedagogicznymi, jeszcze w trakcie artystycznej działalności operowej rozpoczęła wieloletnią, obfitującą w liczne sukcesy, karierę pedagogiczną jako wykładowca Wydziału Wokalno-Aktorskiego Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. Swą ożywioną działalność pedagogiczną prowadziła także w Koszęcinie, oddając się korepetycjom wokalnym dla członków Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk” im. Stanisława Hadyny oraz w Chorzowie, gdzie współpracując z solistami chorzowskiego Teatru Rozrywki, poświęcała się bez reszty swej muzycznej pasji do późnej jesieni życia.
Na co dzień dystyngowana i elegancka, serdeczna i życzliwa ale także wymagająca i konsekwentna, potrafiła w swoich wychowankach odnaleźć oraz twórczo rozwinąć najlepsze cechy charakteru oraz predyspozycje wokalne i aktorskie, przygotowując swych uczniów i absolwentów do jak najpełniejszej realizacji powołania artystycznego. Warto także podkreślić, iż dla Maestry Anny Kościelniak, polskiej góralki z Rabki, nawet w najtrudniejszych czasach słusznie minionej epoki autentyczna wiara oraz pełna patriotyzmu miłość do ojczystej ziemi i kultury stanowiły wielką wartość oraz skarb, którego wielokrotnie broniła z ogromnym zaangażowaniem i poświęceniem.
Związana przez długie lata ze Śląskiem, rozstała się z Katowicami, by znaleźć miejsce wiecznego spoczynku w rodzinnym grobowcu Kościelniaków obok swoich ukochanych rodziców: śp. Magdaleny i Pawła na starym cmentarzu w Rabce. Skoro jednak jest prawdą, iż artysta nigdy nie umiera do końca, bo pozostają po nim dzieła, które tworzył, ufamy, że Maestra Anna Kościelniak na długo zostanie we wdzięcznej pamięci twórców i melomanów, mistrzów i uczniów, rodziny i szerokiego grona przyjaciół.
Taką właśnie wymowę i taki sens ma nagroda Jej imienia wręczana laureatom Międzynarodowego Konkursu Solowej Wokalistyki Sakralnej „ARS ET GLORIA” w Katowicach, organizowanego przez ostatniego z uczniów Maestry, ks. dra hab. Pawła Sobierajskiego, tenora, adiunkta Instytutu Wokalno-Aktorskiego na Wydziale Wokalno-Instrumentalnym Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach.
w oparciu o archiwum Artystki
ks. Paweł Sobierajski